06 mei 2024 Leestijd ca. 4 minuten
De theaterpolitiek van Wilders zal niet zomaar verdwijnen, ook niet met de PVV in de regering, maar er zijn genoeg andere parlementariërs in de politieke arena om met een (media) weerwoord te komen. Laten zij zich richten op een toekomstbestendige economie met een bijpassende evenwichtige bevolkingssamenstelling.
Een nieuw kabinet komst steeds dichter bij. Op 15 mei presenteren de vier aankomende kabinetspartijen een hoofdlijnakkoord als basis voor een nieuw regeringsprogramma. Kijken we naar de afgelopen maanden dan is vooral Geert Wilders in het nieuws, zowel nationaal als internationaal. Zijn betogen sluiten aan bij de groei van radicaal rechts in heel Europa. Met de Europese verkiezingen van 6 tot 9 juni voor de deur is de verwachting dat een kwart van de stemmen naar deze partijen zal gaan. Partijen met steeds vaker verbaal en dreigend fysiek geweld.
De agenda van politiek rechts in Euopa is wel bekend …
Hierbij zien we in Europa naast verschil in de mate en vorm van druk op onze democratie ook gedeelde agendapunten. Zoals het terugdringen van migratie, nationale soevereiniteit, veiligheid en orde (criminaliteit en terrorisme) en in sommige landen: gendergelijkheid, vrouwenrechten en LHBTI -rechten. Ook klimaatlast is een belangrijk punt voor deze partijen. Wat is terug te zien in scepticisme tegenover de wetenschap van klimaatverandering, de gedachte dat aandacht voor klimaatkosten schadelijk is voor de economie en bepaalde sectoren, zoals industrie en landbouw. Het leidt tot passend verzet tegen internationale klimaatakkoorden.
Vorig jaar adviseerde de Staatscommissie demografische ontwikkelingen 2050 om voor behoud van brede welvaart in ons land actief demografisch beleid te voeren. Een gematigde bevolkingsgroei tot maximaal 19 tot 20 miljoen inwoners in 2050 (nu bijna 18 miljoen) zou wenselijk zijn.
Goed om te weten dat sinds 2015 de bevolkingsgroei in Nederland vooral uit migranten bestaat. En dat in 2026 het EU-pact voor migratie (gedwongen of vrijwillig) en asiel (internationale bescherming) in werking gaat. Het pact richt zich op het zorgen voor een evenwicht tussen type aanvragen en de migratiedruk op landen. Tegelijk staat in het pact dat het belangrijk is om hooggekwalificeerde talenten aan te trekken.
Asiel- en migratie staan met stip op 1 in de kabinetsformatie, en ook wordt er gesteggeld over de klimaatopgave. Kijken we naar migratie van buiten de EU, dan komen, naast asielvluchtelingen er de afgelopen tien jaar meer kennismigranten vooral uit India, China en Turkije naar Nederland. Maar de grootste groep betreft de arbeidsmigranten vanuit de EU, grotendeels werkzaam in de vleesindustrie, transport en glastuinbouw. Het aankomend kabinet wil het totaal aan migranten fors laten dalen. Kijkend naar de verdeling van aantallen en de klimaattransitie zou dit dus niet alleen moeten gaan over het beperken van groei van buiten Europa, maar ook over de beroepen van de EU-arbeidsmigranten.
We zien in Europa dat radicaal rechtse partijen vasthouden aan traditionele industrie en landbouw. In Nederland zien we dit onder druk van EU-wetgeving al een andere kant op bewegen. Zo neemt het aantal melkveebedrijven af en wordt vervuilende industrie aangepakt. Over de vleessector is het nog relatief stil. Dit terwijl het vlees uit de varkenssector grotendeels binnen Europa wordt geëxporteerd en het aantal arbeidsmigranten in deze sector de afgelopen tien jaar fors is gegroeid. Nergens in Europa leven zoveel varkens per m2 (0,7 varkens per inwoner) als in Nederland. Verder hebben we de glastuinbouw en logistieke sectoren (fors ruimtebeslag en klimaatdruk) waar ook veel arbeidsmigranten werken.
… maar we hebben meer behoefte aan een toekomstbestendige economie met een bijpassende evenwichtige bevolkingssamenstelling
De theaterpolitiek van Wilders zal niet zomaar verdwijnen, maar er zijn genoeg andere parlementariërs in de politieke arena om met een (media) weerwoord te komen. Laten zij zich richten op een toekomstbestendige economie met een bijpassende evenwichtige bevolkingssamenstelling. Dit vanuit het bewustzijn dat door vergrijzing (arbeids-) migranten hard nodig zijn in publieke diensten zoals zorg, onderwijs en openbaar vervoer.
Naast (taal-) onderwijs, gaat dit ook over spanning op de woningmarkt. En over de deels nog politiek gevoelige erkenning dat arbeidsmigranten soms zelf gebaat zijn bij terugkeer naar hun eigen- of een ander (veilig) Europees land met een beter passende beroepsvraag en inkomen (drie op de vijf dakloos).
Tot slot, zet als antwoord in op termen als ‘klimaatlast’, in het belang van gezondheid en kwaliteit van grond- en oppervlaktewater en het hiermee samenhangende dreigende drinkwatertekort. Ofwel op gemeenschappelijke publieke waarden en zaken die alle burgers raken, om zo ook het vertrouwen in de overheid te herstellen.